Friday, 1 July 2011

ปลาทรงเครื่อง

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Epalzeorhynchos bicolor

ชื่อไทย : ปลาทรงเครื่อง ปลาฉลามหางแดง ปลากาสี
ชื่อสามัญ : Red-Tailed Shark

ลักษณะรูปร่าง
ปลาทรงเครื่อมีลำตัวเพรียว ลำตัวเรียวยาว แบนข้าง หัวเล็ก ปากเล็ก มีหนวด 2 คู่ เกล็ดมีขนาดเล็ก ลำตัวสีคล้ำ ท้องสีจาง ครีบทุกครีบมีสีดำ ยกเว้นครีบหางมีสีแดง กินตะไคร้น้ำและอินทรีย์สารตามหินหรือไม้ใต้น้ำเป็นอาหาร ชอบอยู่อาศัยเป็นกลุ่มเล็กๆ พบได้ในแม่น้ำสายใหญ่ๆ ที่มีกรวด หิน พรรณไม้น้ำใกล้ชายฝั่ง เมื่อโตเต็มที่จะมีความยาวประมาณ 15-20 ซ.ม
ปลาทรงเครื่อง เป็นปลาแม่น้ำ ชอบอยู่ในน้ำที่ไหลเอื่อยไม่อยู่นิ่ง การจัดตู้จึงควรใช้ระบบกรองที่อาศัยปั๊มน้ำเป็นตัวผลักดันทำให้เกิดกระแสน้ำ ภายในตู้ เช่น กรองนอกตู้หรือกรองข้างตู้ เป็นต้น แต่หากใช้กรองพื้นฐานที่อาศัยปั๊มลมก็ควรเพิ่มปั๊มน้ำเล็กๆ สักตัว ติดตั้งไว้ที่ตู้ข้างหนึ่ง จะช่วยให้ปลาอยู่อย่างสบาย ใกล้เคียงความเป็นธรรมชาติของมันมากยิ่งขึ้น

ปลาทรงเครื่อง
ตู้ที่ใช้เลี้ยงปลาทรงเครื่องควรปู พื้นด้วยกรวดแม่น้ำ ประดับตกแต่งด้วยขอนไม้ พืชน้ำและหินก้อนทั้งเล็กและใหญ่จัดวางเป็นซอกหลืบให้ปลาได้ใช้เป็นบ้าน ปลาที่สามารถเลี้ยงร่วมกับปลาทรงเครื่องได้ ควรเป็นปลาที่มีขนาดใกล้เคียงกันหรือใหญ่กว่า ปราดเปรียว ว่ายน้ำคล่องแคล่ว และไม่ควรเป็นปลาในกลุ่มเดียวกันที่มีลักษณะรูปร่างหน้าตาคล้ายคลึงกัน โดยมากมักนิยมเลี้ยงรวมกับปลาตะเพียน ปลาหมู ปลาบาร์บสายพันธุ์ต่างๆ ปลาหมอสีบางชนิดก็สามารถเลี้ยงได้ เช่น ปลาหมอจากทะเลสาบมาลาวี (ที่ไม่ใหญ่เกินไปนัก)

ไม่ควรเลี้ยงปลาทรงเครื่องรวมกันเองในตู้ที่ ไม่ใหญ่เพียงพอ เพราะจะมีการวางมวยตลอดเวลา เป็นที่น่ารำคาญตาอย่างที่สุด

อาหาร : กินแมลง ลูกน้ำ ลูกไร ซากพืชและสัตว์ที่เน่าเปื่อย

ถิ่นอาศัย : พบในแม่น้ำสายใหญ่ๆ ในภาคกลางของประเทศไทย นับตั้งแต่แม่น้ำเจ้าพระยา จากอยุธยาจนจรดปากน้ำ ในบึงบอระเพ็ดและแม่น้ำแม่กลองที่ราชบุรี กาญจนบุรี ชาวบ้านเรียก ปลากาสี

ประโยชน์ : นิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงาม

No comments: